εκείνη τη μέρα η θάλασσα με το πιο παράξενο μπλε του κόσμου και ένας αέρας που ξύπνησε με όρεξη για παιχνίδια ενώθηκαν με θόρυβο

νόμιζαν πως είναι μόνοι τους και κρυμμένοι από μάτια, χαμένοι σε μια άκρη του νησιού άφηναν μόνο τον ήλιο να ζωγραφίζει σκιές

έτρεχε ο αέρας πάνω της και εκείνη ανατρίχιαζε κάθε φορά

έσπαγε με δύναμη κάθε κύμα της και αυτός έφτιαχνε μικρές δίνες που έφταναν ψηλά στον ουρανό

ατελείωτο, βίαιο παιχνίδι που κόβει την ανάσα και αδειάζει το μυαλό σαν έρωτας ανθρώπων αγνών
εκείνη τη μέρα σ ερωτεύτηκα ξανά απ την αρχή

είμαι σίγουρη πως εκεί έξω είναι άνοιξη

Πάνω απ το επιβλητικό φαράγγι του Βίκου με θέα το απέραντο είναι χτισμένο το μοναστήρι φρούριο της αγίας Παρασκευής

μονοπάτι σηματοδοτημένο από άλλη δύναμη οδηγεί σε σπηλιές καταφύγια κυνηγημένων ψυχών

ασκητές έζησαν όλη τους τη ζωή εκεί και βρέθηκαν τόσο κοντά στο θεό όσο κανείς

κάτω από την σκέπη των απειλητικών βράχων με το φαράγγι στα πόδια της να βυθίζεται
η αετοφωλιά που φιλοξένησε τις αγωνίες και τους αγώνες ελεύθερων ψυχών κρέμεται στο άπειρο

και μέχρι να τα δω αυτά άρχισε να χιονίζει
κι ήρθε εκείνη η παράξενη σιωπή της νιφάδας
αυτής που πέφτει χορεύοντας και κάνει τον τόπο εντελώς εξωπραγματικό

Από μια τρύπα όση μια αγκαλιά, στο βάθος ενός από τα πιο παράξενα φαράγγια του κόσμου, πηγάζει ο Βοϊδομάτης

μικρός, ατίθασος, κρυσταλλένιος ποταμός
νευρικός και παγωμένος κόβει στη μέση βουνά, ενώνει ανθρώπους, θρέφει τη γη και όσα πλάσματα ζουν κοντά του

βασανίζει και βασανίζεται
σκοτώνει και ανασταίνει την ίδια στιγμή
αλλάζει σχήμα και αλλάζει την πλάση μέσα σε μια νύχτα βροχής

ο πιο καθαρός, ο πιο παγωμένος μικρός ποταμός
νερό μάνα σημαίνει το όνομά του
έκανε δώρο ο θεός στην Ήπειρο ένα διαμαντάκι ζωής απ αυτά που λαμπυρίζουν στον ήλιο σαν στολίδια