Να ‘χε χρώμα η μοναξιά
στο χαρτί να ζωγραφίσω
να την κάνω θαλασσιά
και αγέρα πελαγίσο

Να της βάλω και πανιά
για ταξίδι τελευταίο
λιμανάκι στο Αιγαίο
η δική μου η αγκαλιά

Πιο καλή η μοναξιά
από σένα που δεν φτάνω
μια σε βρίσκω μια σε χάνω
πιο καλή η μοναξιά

Να ‘ταν πέτρα η μοναξιά
σκαλοπάτι να τ’ ανέβεις
να χαθείς στη λησμονιά
για να μη σε δω που φεύγεις

Και να γίνεσαι καπνός
σαν τσιγάρο που τελειώνει
τώρα πια θα είσαι μόνη
και θα είμαι μοναχός

Κοιτάζω την οθόνη και διαβάζω μερικές γραμμές λόγια που έγραψα λίγο πριν
Ασυναρτησίες
Άλλο ήθελα να πω
Επίτηδες, ασυναίσθητα το μυαλό μου τα άλλαξε στη πορεία
Ήταν τόσο απλό που αν έβαζα δυο τρεις λεξούλες σε σειρά θα ήμουν πιο σαφής κι από τον ήλιο
Να προσπαθήσω πάλι τότε…
Με λίγες λέξεις..
Απλά και καθαρά..
Σαν να στέκομαι μπροστά στο θεό και να με ρώτησε τι θέλω…

Φοβάμαι να το γράψω…

Τον ερωτεύτηκα
Όλα μου έλεγαν μη και τα άκουσα με προσοχή
Τον ερωτεύτηκα όμως
Με όλη μου τη καρδιά, σαν να ήταν η πρώτη φορά και ήταν.. αν σκεφτεί κανείς πόσα χρόνια είχαν περάσει.. πόσες αλήθειες και πόσα ψέματα..
Πονάω τώρα αλλά δε μετανιώνω

Μια φιγούρα είναι συνέχεια στο μυαλό μου
Υπάρχει και βρίσκεται εκεί πάντα
Κινείται συνέχεια από την μια άκρη στην άλλη και έχει ύφος αγαλλίασης.. όπως όταν είμαστε σε αγκαλιά και είναι σαν να αγκαλιάζουμε τον κόσμο όλο..

Πόσο όμορφη μέρα..

Ο ήλιος είναι φωτεινός όποτε τον αφήνουν τα άτακτα, βιαστικά σύννεφα να φανεί

Κάνει κρύο μα είναι φωτεινά..

Τον θέλω, χαίρομαι που είναι εδώ σήμερα

Το γιασεμί δεν καταλαβαίνει από κρύα

Κάθε που το κοιτάζω έχει μεγαλώσει λιγάκι ακόμα

Όμορφα νεογέννητα φυλλαράκια βγαίνουν από παντού

Όμορφα πράγματα… για σήμερα… και βλέπουμε