Λένε πως κάποτε στη θέση της σκοτεινής λίμνης υπήρχε ένα χωριό και πως μια μέρα ένας χωρικός με την κόρη του σταμάτησαν να ξεκουραστούν σε κείνο ακριβώς το σημείο

Η κοπέλα έλυσε τα μαλλιά της κι άρχισε να τα χτενίζει, ο πατέρας της ξέχασε ότι η όμορφη γυναίκα που κοιτούσε ήταν κόρη του και μαγεμένος από την ομορφιά όρμησε θέλοντας να την κάνει δική του

Εκείνη τρόμαξε πολύ, ήρθε η τρέλα να κατοικήσει στο μυαλό της και μέσα στην απελπισία της φώναξε με μια ανάσα
«Βούλα και Βουλολίμνα! Κι εγώ στοιχειό στη λίμνα!»
Η γη βούλιαξε, νερά χίμηξαν από τα Λευκά Όρη που στέκονται φρουρός πάνω ψηλά και κάπως έτσι έγινε η νοτιότερη λίμνη της Ευρώπης.

Λένε πως κάπου κάπου η όμορφη ξανθιά βγαίνει στην επιφάνεια, κάθεται σ ένα βράχο και χτενίζει τα μαλλιά της όπως τότε που σταμάτησε ο χρόνος
Ακριβώς στη μέση της λίμνης της που όσοι την γνωρίζουν παίρνουν όρκο πως δεν έχει πυθμένα
Είναι σίγουροι πως είναι άπατη σαν την ψυχή του ανθρώπου

λίμνη Κουρνά, Κρήτη

λίγο λίγο καταπίνεις το φως
δρόμος χωρίς επιστροφή
κύμα κύμα ταξιδεύεις τις στιγμές
χωρίς τελειωμό

το όνομά του σημαίνει μήλο του εδάφους γιατί κάποιοι παλιά το μύρισαν και τους θύμισε μήλο
ταπεινός, μικροσκοπικός θεραπευτής
θαυματουργός γιατρός φυτών και πλασμάτων
ο μικρός μάγος της φύσης

συμβολίζει τον πλούτο, τον ύπνο, την αγάπη, τον εξαγνισμό και έρχεται κάθε Άνοιξη από το πουθενά
ξαπλώνει παντού, βάφει τον κόσμο λευκοκίτρινο και σκορπίζει μυρωδιές, όνειρα, χρώματα