Κάθε φορά

το ίδιο παιχνίδι

τώραφαίνομαιτώραόχι στα κύματα του λυβικού

Διαλέγει πάντα τη μέρα με τα μεγαλύτερα και ισορροπεί στην επιφάνειά της σα να περιμένει να του σηκώσει όλο το βάρος

στεκόμαστε πάνω απ την Πρέβελη

κάτω μας το ποτάμι σχίζει το φοινικόδασος για να χυθεί στην πιο μπλε θάλασσα όλων και δίπλα μας οι βράχοι γεννάνε λουλούδια

η παραλία της Τριόπετρας ησυχη