αγωγιάτης

νόμιζες είσαι μόνος, εσύ και ο Θεός
πως αν φωνάξεις θα σ ακούσει το δάσος μόνο

σχεδόν ξεχνάς πως έφτασες ως εδώ
ποιος χάραξε το μονοπάτι που το λες δικό σου

πιστοί βοηθοί του βουνού, ακούραστοι υπηρέτες
γενναίοι, πεισματάρηδες, δυνατοί όσο κανείς
εκεί που σταματά ο χρόνος και που μπορείς να πεις πως όλα είναι όπως παλιά

6 responses to “αγωγιάτης

  1. Οι περπατησιές τους ακούγοταν για ώρα.
    Κατέβαιναν απίστευτα γρήγορα, απόλυτα συγκεντρωμένα, ακροβάτες κανονικοί!
    Ήξεραν την κάθε πέτρα με το μικρό της όνομα:)
    Σταθερή αξία, περνά μέσα από το χρόνο και εκείνος δεν μπορεί να την αγγίξει!
    Καλησπέρα σε όλους!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s