Χαμένο στο δάσος
προφυλαγμένο μέσα στην ίδια φύση που το γέννησε
προστατευμένο
Αγνό και δυνατό όσο τίποτε
κατοικία ξωτικών και νεράιδων
Κυλάει παίρνοντας τις στιγμές μου
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Έχεις ήδη λογαριασμό στο WordPress.com; Συνδέσου τώρα.
skiagmata 
Σου παίρνει τις στιγμές,
με αντάλλαγμα να νοιώσεις ζωντανή, γάργαρη
και κρυστάλλινη! 🙂
Μας δρόσισες Μαρία. Καλησπέρα
Εκεί κοντά του νιώθει κανείς ζωντανός, Αντώνιε, έχεις δίκιο
καλησπέρες:)
Υπέροχες φωτογραφίες. Ξεκουράστικα και θέλησα μεσα σε δάση να ταξιδέψω 🙂 Χαιρετώ
Ωραίο δάσος, Αντώνη:)
Χαίρομαι που ξεκουράστηκες, χαίρομαι που θέλησες να ταξιδέψεις
να σαι καλά
Eίναι η αέναη κίνηση και δύναμη του νερού.
Οπως οταν κοιτας την θάλασσα.
«Φεύγεις»
aqua, φεύγεις.. όπως το λες
καλημέρες:)
Ήρεμη δύναμη το δάσος, κίνηση και ζωή το νερό! Τέλειες!
Έτσι ακριβώς, ονειρομαγειρέματα:)
8eikes fotos…
me mia prwth matia mporw na pw einai mageytikos o tropos pou parousiazeis ta 8emata…
keep walking