Ηρεμία, γαλήνη
νομίζεις ανήκεις εκεί
σαν η σκιά στο βράχο υπάρχει μόνο για σένα
να κρυφτείς εκεί να ησυχάσεις
Εμπόδια
κλείνουν το δρόμο .. νομίζεις
φίλοι του είναι
το δυναμώνουν μόνο
Ρέει με δύναμη, ήπια
ακούς πιο πολύ
κλείνεις τα μάτια για να το νιώσεις
νομίζεις είναι ήσυχο, ακίνδυνο..
μέχρι να πάρει φόρα
να ασπρίσει, να αφρίσει, να γίνει θηρίο, να ορμήσει
να πέσει με δύναμη από ψηλά
χωρίς σταματημό, χωρίς όρια
να τα σαρώσει όλα
όσα πρέπει και όσα όχι
όσα διώχνεις και όσα φυλάς γερά
όσα μυστικά έθαψες και όσα νόμιζες πέθαναν
skiagmata 
είναι η δύναμή του που τα φέρνει μπροστά μας…
τα μυστικά εκείνα…
κι αν μπορούμε τα αντιμετωπίζουμε,
αν όχι, τα χάνουμε απ’το δυνατό του ρεύμα
και συνειδητά τα λησμονούμε..
δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχουν μυστικά που θα ήθελα να ξεχάσω..
καλημέρες και καλό μήνα:)
μπορεί να είναι «μυστικά» συναισθήματα
που ποτέ δεν βγήκαν στην επιφάνεια…
Καλό μήνα και σε σένα 🙂
Γη και ύδωρ!
Μπορεί, Αντώνιε:)
όμορφα πράγματα, ονειρομαγειρέματα:)
Καλό Ιούνιο να έχουμε όλοι μας:)
re paidia merikes fores, mono i fysi mporei na se galinepsei.
Δεν ξέρω αν είναι το μόνο αλλά ξέρω ότι μπορεί να σε γαληνέψει:)