Διασχίζει το βουνό Σμόλικας με νότια κατεύθυνση και διέρχεται από το χαμηλότερο βουνό Ταμπούρι.

εμάς μας πήγε στη δρακόλιμνη του  μια μέρα που χε γιορτή στο βουνό

Ανεβαίνοντας για την κορυφή στρέφεις το κεφάλι πίσω και βλέπεις ολοζώντανη τη Μάνα Γη

Μονότοξο,πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας στην Ήπειρο.

Χτίστηκε το 1870 από τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο απ την Πυρσόγιαννη

Γεφυρώνει τον ποταμό Αώο και είναι χτισμένο στο τέλος της χαράδρας του ενώνοντας έτσι τους δύο βράχους του Στομίου.

Κόστισε 120.000 γρόσια που τα περισσότερα ήταν δωρεές ιδιωτών.

Τουλάχιστον 50 μάστορες της πέτρας δούλεψαν για να στηθεί. Άγνωστοι ήρωες, καλλιτέχνες με φαντασία κι ατελείωτη υπομονή.

Όταν τελείωναν τις εργασίες, πριν παραδοθεί το γεφύρι, ο πρωτομάστορας ανέβαινε στο ψηλότερο σημείο του τόξου και κρεμούσε το σιδερένιο καμπανάκι που χτυπούσε δυνατά όταν φυσούσαν ισχυροί άνεμοι.

Κι ένας Αώος πλούσιος να παρακολουθεί ατάραχος σα να ήταν αρκετές οι προσπάθειες των ανθρώπων να τον εξευμενίσουν.

Σα να συμβιβάστηκε με την ιδέα πως δαμάστηκε απ τους ανθρώπους και δέχτηκε το γεφύρι σαν δικό του.

Στην όμορφη Κόνιτσα η ζωη κυλά ήρεμη όσο δεν ακούγεται το καμπανάκι του γεφυριού της.

Ψηλά η Τύμφη μισοχιονισμένη, καμαρώνει κι αυτή

Στα βόρεια της Πίνδου ο Όρλιακας που βρίσκεται το χωριό Σπήλαιο χωρίζεται από το βουνό της Λυκότρυπας που βρίσκεται το χωριό του Μοναχίτι με μια βαθιά κοιλάδα που ρέει αγέρωχος ο ποταμός Βενέτικος.

Σε κάποιο σημείο η κοιλάδα στενεύει απότομα και φτιάχνει ένα φαράγγι 200 μέτρα ψηλό και λίγα μέτρα φαρδύ.
Φτιάχνει μια πορτίτσα φυσική

Εκεί ακριβώς στην είσοδο του φαραγγιού είναι χτισμένο το δίτοξο πέτρινο γεφύρι της Πορτίτσας, να γεφυρώνει τον Βενέτικο και ν αφήνει τη ζωή να κυκλοφορεί.

Μέχρι σήμερα εξυπηρετεί ανθρώπους και ζώα κυρίως από το Σπήλαιο.

Σπηλαιώτες γεννημένοι μετά το 1854 δε θυμούνται το φαράγγι χωρίς το γεφύρι του. Χτίστηκε περίπου τον 19ο αιώνα και η Μονή της Παναγίας του Σπηλαίου βοήθησε σε αυτό.

Η  κοιλάδα του Βενέτικου αλλάζει όταν βρέχει. Μικραίνει και μεγαλώνει ανάλογα τα γούστα του ποταμού

Η θέα από ψηλά είναι σαν από παραμύθι
Τοπία αγνά, αφημένα στη φύση να τα στολίζει