Η χαρουπιά ή αλλιως ξυλοκερατιά αγαπάει τα μεσογειακά κλίματα και φυτρώνει εκεί από τα πολύ παλιά χρόνια

Για χιλιάδες χρόνια δένει γερά την αλυσίδα της ζωής με τους γλυκούς καρπούς, τροφή και βοτάνι για όλους.

Οι σπόροι της γεννιούνται σε λοβούς και έχουν όλοι το ίδιο ακριβώς βάρος.

ζυγίζουν  189 και 205 χιλιοστά του γραμμαρίου

Οι αρχαίοι έλληνες το παρατήρησαν αυτό και χρησιμοποίησαν τα σπόρια της ως μονάδα μέτρησης του χρυσού

το  Ε4 από τα Σφακιά σε οδηγεί στην απέραντη παραλία του αγιου Παύλου στις ακτές της νότιας Κρήτης. Το Λιβυκό  πέλαγος κλείνει το μάτι στα Λευκά Όρη που καταλήγουν στις άκρες του και μαζί συντηρούν το απίστευτο δάσος που αγκαλιάζει την τελευταία στεριά.

Το εκκλησάκι του αγίου βρίσκεται εκεί από τον 11ο αιώνα χτισμένο από τον Ιωάννη τον Ξένο για να θυμίζει και  να προστατεύει.

Στην παραλία του αγιου Παύλου οι ρυθμοί είναι αργοί, η θάλασσα βαθιά, πλούσια και τις νύχτες χωρίς φεγγάρι μια τεράστια σκιά αστεριών βγαίνει σαν άλλος δράκος στον ουρανό, φύλακας.

Τον χειμώνα πνίγεται απο κύματα που φέρνουν οι νοτιάδες και το καλοκαίρι γίνεται αόρατο μερικές φορές όταν το χτυπάει ο ήλιος.

Αν δεν υπήρχε το μονοπάτι να αχνοφαίνεται θα λεγες εδω τελειώνουν τα πάντα κι ας ξέρεις πως βρίσκεσαι στην αρχή όλων

Απ όσα είδα κι ένιωσα σε κείνο το μέρος το πιο συγκλονιστικό ήταν ο ορίζοντας.
Ατελείωτος, ανενόχλητος ορίζοντας σε όλα τα χρώματα.
Εδώ λίγο πριν εξαφανιστεί.