Λίγο έξω απ τα Σφακιά στο δρόμο προς Ανώπολη, μας βρίσκει το μονοπάτι Ε4

Η πρώτη παραλία που συναντά είναι τα Γλυκά Νερά.

Το χρώμα

τα Γλυκά Νερά όπως φαίνονται απ τον Δασκαλογιάννη

Μέσα απ τα βότσαλα της μικρής παραλίας αναβλύζει γλυκό νερό – δώρο απ τα Λευκά Όρη που παρακολουθούν απ τα ψηλά

Είναι απ τα πιο όμορφα αγριολούλουδα που ζει ακόμα και στα πιο άγρια και αφιλόξενα τοπία
Η ιστορία του ταξιδεύει το χρόνο αιώνες, οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές από παλιά
Κάθε βολβός βγάζει μια βέργα γεμάτη λευκά  λουλούδια που φτάνει ως ενα μέτρο ψηλό
Οι γεωργοί έλεγαν ότι όταν ανθίζει πρώιμα, ο χειμώνας θα είναι βαρύς, ενώ όταν ανθίζει όψιμα μαλακός

Οι Κρήτες το έλεγαν αθάνατο γιατί μπορεί να βλαστήσει ακόμα και κρεμασμένο χωρίς να ακουμπούν οι ρίζες του στη γη, χωρίς νερό
μπορεί να αναγεννηθεί και αυτό το κάνει μαγικό.
Το κρεμάμε ως και σήμερα στην πόρτα του σπιτιού μας την πρώτη κάθε χρόνου για να αποτρέψει το κακό, να το κρατήσει μακρυά απ την οικογένεια
Χρησιμοποιήθηκε σε καθαρμούς και εξαγνιστικές τελετές και συνδέθηκε με τον ασφόδελο σα νεκρικά λουλούδια.

Ο μύθος λέει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος πριν ξεκινήσει για την Ασία έδωσε στην αδερφή του την Γοργόνα ένα μικρό μπουκαλάκι και της είπε να το κρατήσει κλειστό μέχρι να επιστρέψει αλλιώς θα τον βρει μεγάλο κακό
Ήταν το αθάνατο νερό που το είχε βρεί στα βουνά που γύριζε και μια νεράιδα τον είχε συμβουλέψει να σώσει λίγο σ ένα μπουκαλάκι

Η Γοργόνα  το φυλούσε ευλαβικά για χρόνια αλλά ο αδερφός της δεν επέστρεφε ώσπου μια μέρα δεν αντιστάθηκε άλλο, το άνοιξε και λίγο καθαρό νερό χύθηκε στη γη
Το νερό της αθανασίας χύθηκε πάνω σε μια ασκελετούρα
εκείνη έγινε αθάνατη,  ο Μέγας Αλέξανδρος χάθηκε λίγο αργότερα και η Γοργόνα έκλαιγε απαρηγόρητη για πάντα

Το φαράγγι του Ελυγιά στη νότια Κρήτη διασχίζει κάθετα το νησί και κόβει τα Λευκά Όρη παράλληλα με το φαράγγι της Σαμαριάς

Το μήκος του είναι 13χλμ και η ομορφιά του άγρια

Καταλήγει στο Λυβικό πέλαγος με πανηγυρικό τρόπο και φτιάχνει μια παραλία άγρια εντυπωσιακή όσο και το ίδιο