ανεβαίνοντας
μικρή λίμνη ή νερόλακκος.. όπως θες πες το στη βρύση του καλόγερου
κρυμένο μυστικό καταφύγιο χαμένο στο πουθενά
κάτω απ την παγωμένη επιφάνεια μικροσκοπική ζωή απ τα παλιά
τρίτωνες ετοιμάζονται για τον βαρύ χειμώνα που θα ρθει σύντομα
φτάνοντας
ανάσες κοφτές, ματιές αχόρταγες, χαμόλεγα ικανοποίησης, χωρίς λόγια
ποια λόγια ταιριάζουν? ποια είναι τα σωστά?
η μισή Ελλάδα ξαπλωμένη να λιάζεται
η κορυφή λέγεται Πύργος και είναι 2.152μ ψηλά
το βουνό είναι η Οίτη
εμείς είμαστε οι άφωνοι επισκέπτες, οι τυχεροί
οι πιο έμπειροι άρχισαν να ονομάζουν τον ορίζοντα
αυτά είναι τα Βαρδούσια, αποφάσισαν και γυρίσαμε το κεφάλι προς τα κει σαν χαιρετισμό
ένας ουρανός χωρίς σύννεφα μας έκανε το χατηράκι να θαυμάσουμε τον απίστευτο τόπο που ζούμε
κατεβαίνοντας
μικρά έργα τέχνης πάγου
σαν πρόβα μοιάζει για τον τεράστιο όγκο χιονιού που πρόκειται να σηκώσουν και όπως λέει ένας φίλος μου..
«Θα το ξαναπώ κι ας γίνω γραφικός.
Ζούμε σε μία Ελλάδα α-πί-στευ-τη.»
ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος φαίνονται πέρα στο βάθος
Ελλαδίτσα όμορφη!
Οίτη
Υπέροχες! 🙂
Aαααα το λέει η καρδούλα σου :)) σκαρφάλωμα δίπλα στα μικρά έργα τέχνης πάγου …. ζήλεψα !!!
Τι φτηνές σκέψεις Θεέ μου… κι οι φωτό σου ένα χάλι!
Reblogged this on ΤΟ ΧΕΡΙ.