Ο χειμώνας έδειχνε τη δύναμή του, χιόνιζε συνέχεια, χιόνι ελαφρύ σαν πούδρα, χιόνι βαρύ αφράτο που δεν βλέπεις πέρα απ τη μύτη σου και στα διαλείμματα έβγαινε ήλιος λαμπερός λες και μας έκανε το χατήρι να μας αφήσει να θαυμάσουμε το θαύμα των ανθρώπων μέσα στο χρόνο.

Πρέσπες, βυζαντινά μνημεία, μοναδικό οικοσύστημα

Ο Βασίλης Αραμπατζής, γνωστός σαν πελεκάνος, ήταν ο ξεναγός μας και κινητή τράπεζα πληροφοριών.
Μιλούσε ασταμάτητα κουνώντας τα χέρια του πέρα δόθε όρθιος μέσα στη βάρκα.
-Είναι τρελός ο καιρός στη λίμνη, έλεγε, αλλάζει ο αέρας στο λεπτό και συνέχιζε να μας βομβαρδίζει με απίστευτες πληροφορίες.

Μας είπε για πουλιά και τις συνήθειές τους,για ανθρώπους που έζησαν σε σπηλιές όλη τους τη ζωή για τους δικούς του λόγους ο καθένας, για πίστη, για τον καιρό, τα κύματα, τα βουνά.

Μας έδειξε βραχογραφίες αιώνων που τα χρώματα είναι εκεί σα να μην πέρασε μια μέρα, ονόμασε τα βουνά μπροστά μας, μας έδειξε που ενώνονται τρεις χώρες μέσα στην μεγάλη Πρέσπα και μας εξήγησε πώς με ένα σαλιγκάρι που μόνο εκείνος ήξερε πού ζει, αποδείχτηκε ότι η λίμνη δεν είναι μοντέρνα..

Τόπος ανεξερεύνητος,γεμάτος μυστικά, ιστορίες
Άνθρωποι που έχουν γίνει ένα με αυτόν και τον ψαχουλεύουν ασταμάτητα.

Τόπος που είναι μόνος του η ιστορία