Άλλο δάσος, άλλα δέντρα, άλλα πλάσματα, ίδια ομίχλη
γυαλίζουν όλα σαν ολοκαίνουρια
μικρά έργα τέχνης του δάσους απροσδιόριστα, παράξενα
θαύματα της φύσης
γενναίοι, παιχνιδιάρηδες κάτοικοι του βουνού
προκλητικά πολύχρωμες, μικροσκοπικές ζωές
πέθανε το δέντρο από βαθιά γηρατιά κι έμεινε το στόμα ανοιχτό να χάσκει κοχύλια
άλλο δάσος, ίδια ομίχλη
Ο κοινός παρονομαστής είναι που δίνει την ουσία..
Όμορφο ετούτο το ταξίδι στην καρδιά του δάσους.
Τι όμορφα…και το πουλάκι…καταπληκτικό!
ίδια ομίχλη κι ο κόσμος με τον ίδιο μόχθο μεγαλώνει…
κι εκεί που γυαλίζει ο θάνατος, ένα μικρό πουλί θυμίζει την καινούρια μέρα,
και τη νέα ζωή πάνω στην πλαση.
υγ. όλο σαχλαμάρες λέω ρε παιδί μου, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να πω κι εγώ ότι με συγκινείς πάντα και με ξεδιψάς με τις φωτογραφίες σου, να ‘χεις καλό!
Σας ευχαριστώ πολύ όλους!:)
Κι εμένα με συγκινείς, ελενη.. δεν ξέρεις πόσο..
Καλά να στε!
Μια βόλτα στο δάσος αυτό τον καιρό είναι ό,τι πρέπει!