Μια καταιγίδα ήρθε και στάθηκε πάνω απ το βουνό κι εκείνο βούτηξε τις κορυφές του μέσα της
Αναποφάσιστη σιγοκουνιόταν ψάχνοντας τόπο να χυθεί, να λυτρωθεί
Γεννάει ζωή και πάντα παίρνει λίγη μαζί της φεύγοντας
Ν αφήσει χώρο για την καινούρια
Να πεθάνει για να αναστηθεί ξανά και ξανά
Νερό κι αέρας ενώνονται κάθε τόσο σε κείνον τον τόπο και σαν συννενοημένοι από πάντα ξεσηκώνουν ορατά κι αόρατα
Παρασύρουν χώμα, πέτρα, δέντρα, ψυχές και τραγουδώντας αλλάζει όψη το ρέμα, αλλάζει χρώμα, διάθεση
Ιερά δεσμά αιώνια σ έναν τόπο τόσο παράξενο όσο και η ιστορία του
Σε μια γη τόσο όμορφη, περίπλοκη, μυστήρια
Κρυμένοι θησαυροί λαμπυρίζουν χωμένοι στο χώμα
Παιχνίδια παλιών Θεών απ όταν γεννιόταν η Ζωή περιμένουν υπομονετικά το χέρι που θα τρέμει όταν τ αγγίξει, το χάδι του Ήλιου που θα τα κάνει να λάμψουν Φως
Σε κείνο το βουνό που θέλει να το φωνάζουν νησί επειδή η θάλασσα το τύλιξε κάποτε από ζήλια τρελή ερωτιάρικη
Σε αυτό το νησί που κουβαλά ένα βουνό σε ταξίδι στον χρόνο και εμάς μικροσκοπικούς παρατηρητές στο θαύμα
skiagmata 
Ομορφος ερωτας η καταιγιδα, σε τοπο ευλογημενο!
Όμορφο ταξίδι: στο χώρο, στις εικόνες και στις λέξεις. Να’σαι καλά
Υπέροχο!!!!!!
Μοιαζει με ερωτα η καταιγιδα, καβειρε
Τα ζεις με ολη σου τη ψυχη και καποτε αφηνουν πισω τους συντριμια
Μοιαζουν
—
Κι εσυ να σαι καλα, Λακη!
—
alpiega, γεια:)
ευχαριστω!
—
Θέλω κι εγώ Σαμοθράκη!
υπέροχο σε φωτογραφίες και σε λέξεις.
ευχαριστούμε…
πραγματικά αυτές οι φωτογραφίες με ταξίδεψαν …την καλημέρα μου 🙂
Από τα ομορφότερα και αγνότερα μέρη!
Την καλησπέρα μου.
Καταπληκτικές οι φωτογραφίες. Μας ταξίδεψες έστω για λίγο.
Ειδικά η φωτο με τη λίμνη είναι φανταστική.
Κανείς δεν μένει ασυγκίνητος σ αυτό τον τόπο
Ευχαριστώ πολύ όλους!:)
Να στε καλά!