έλεγε πως στη φύση γίνεται πόλεμος
ασταμάτητα
κάθε στιγμή τα στοιχειά της φύσης παλεύουν μεταξύ τους και πως αν κοιτάξω πολύ καλά θα το δω να συμβαίνει
έλεγε πως είναι πόλεμος χωρίς αρχή και τέλος αυτός και πως δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
πως οι δυνάμεις συγκρούονται δυνατά κι έτσι φέρνουν την ισορροπία
πως παλεύουν τόσο αρμονικά όπως μόνο ο θεός θα μπορούσε να σκεφτεί
έλεγε πως κάθε τι που συμβαίνει, συμβαίνει για καλό και μου έμαθε πως μπορώ αν θέλω
skiagmata 
Ομορφιά και θλίψη μαζί. Αυτό βγάζουν οι εικόνες…
Όλα σοφά πλασμένα. Τώρα που έρχεται η πιο σκληρή εποχή θα νοιώσεις τον πόλεμο πιο πολύ από ποτέ. 🙂
Οπως συνήθως… Ο τίτλος… Το κείμενο…
Μου άρεσε η τελευταία φωτό με το μονοπάτι.
στιγμές της φύσης! μοναδικές…
πρέπει να σε έχει αποδεχτεί για να την αποτυπώνεις!
ωραία φωτογράφηση όπως πάντα
καλό σου απόγευμα
Είναι σαν να κλαίει το δάσος, σαν να ακούμε το κλάμα του!
Καμιά φορά, ονειρομαγειρέματα, αυτά τα δυο πάνε μαζί:)
Είναι και η ομίχλη που βοηθάει…
—-
Πρέπει να είμαι εκεί για να τον νιώσω, nature, αλλιώς πώς?
—-
H.Constantinos, είναι ένα παράξενο μονοπάτι εκείνο:)
ευχαριστώ
—-
melomenos, πρέπει να την σέβεσαι για να σε αποδεχτεί:)
καλημέρα!
—-
Δεν είναι περίεργο, Άννα, τι βγάζει στον καθένα μας?:)
—-
Δεν μου αρέσει η λέξη «πόλεμος». Προτιμώ να το βλέπω σαν συνεργασία αντίρροπων δυνάμεων. Πιστεύω ότι οι δυνάμεις της Φύσης συνεργάζονται η μία με την άλλη, δεν βρίσκονται σε πόλεμο. Ο πόλεμος βρίσκεται μέσα στους ανθρώπους και οι άνθρωποι είναι που τον προβάλλουν στο περιβάλλον τους και στη Φύση. Είναι προβολή, καθρέφτισμα αυτού που έχουμε μέσα μας. Η ίδια η Φύση βρίσκεται σε τέλεια τάξη και ειρήνη, όπως και τα πάντα γύρω μας.
Καλησπέρα, Μαρία…
Serenity, αυτή η συνεργασία των δυνάμεων της φύσης, η τέλεια τάξη και ηρεμία έρχεται μέσα από μάχες που όταν τελειώνουν αφήνουν τα σημάδια.. αυτά που προδίδουν τι έγινε.. που σε κάνουν να απορείς με τη δύναμη
Ούτε εμένα μου αρέσει η λέξη..
Καλημέρα