φοβάσαι λίγο?

το σταχτί βουνό έμοιαζε έτοιμο να διαλυθεί
δύσκολα να φανταστεί κανείς από ψηλά ότι υπάρχει τόση ζωή μέσα του
πλησιάζοντας ακουγόταν ο ήχος του νερού και σα να μαλάκωνε η σκληρότητα του τόπου

ένα αυθάδικο, ατρόμητο ποτάμι το έσκιζε στη μέση σχηματίζοντας μικρές λιμνούλες εδώ κι εκεί
Eίχε δέσει ένα λευκό μαντήλι στο κεφάλι του και ένα γκρίζο φτερό ήταν στερεωμένο στο πίσω μέρος
Εδώ δίπλα στο ποτάμι μπορείς να πεις ότι θέλεις.. είπε
το ποτάμι παίρνει τα λόγια σου και τα πάει..
τίποτα δε μένει..

φοβάσαι λίγο? ρώτησε και σηκώνοντας τα χέρια ψηλά ψαχούλεψε στα τυφλά
έβγαλε το γκρίζο φτερό που ήταν χωμένο στο μαντήλι του και μου το έδωσε
Είναι γερακιού, είπε
το βρήκα έξω από τη σπηλιά.. να πάρτο.. είναι σπάνιο..

Το πήρα χωρίς να πω ευχαριστώ.. πνίγηκε σε κείνο τον κόμπο στο λαιμό μου
Έκρυψα το γκρίζο φτερό μαζί με τις διάφανες πέτρες μου και τα κράτησα όλα σαν το πιο πολύτιμο που έχω

χωμένη στο πουθενά του κόσμου
μέσα στο σταχτί βουνό που ήταν έτοιμο να διαλυθεί
δίπλα σε ένα μοναχικό ποτάμι
ο πιο τρομακτικός άνθρωπος που ξέρω μου έκανε δώρο την εμπιστοσύνη
αυτήν ένιωσα και την έβαλα μαζί με το γκρίζο φτερό, παρέα με τις λαμπερές πέτρες μου κρατώντας τα όλα σαν το πιο πολύτιμο που έχω

9 responses to “φοβάσαι λίγο?

  1. Το σημείο εκείνο είναι κάπως άγριο, ονειρομαγειρέματα..
    κι εγώ φοβήθηκα:)

    melomenos, στη φύση τα πιο απλά αποκτούν νόημα.. κι εκεί όλα είναι απλά:)
    καλό βράδυ και σε σένα

  2. H. Constantine, το κείμενο εδώ είναι αληθινό.. ίσως γι αυτό να σου άρεσε.
    Η τελευταία φοτο στο Σάος είναι αργά το απόγευμα εκεί που το βουνό μπαίνει στη θάλασσα πια..
    Η συγκεκριμένη φοτο ήταν θεόστραβη αλλά ένας φίλος την έφερε στα ίσια της και έτσι μπόρεσα να την βάλω εδώ.
    ευχαριστώ:)

    stalagmatia, έχει τη χάρη της η άγρια ομορφιά
    να σαι καλά:)

Αφήστε απάντηση στον/στην CrazyTourists Ακύρωση απάντησης