δέντρα φύλακες κρυμένου ανεκτίμητου θησαυρού
σαλεμένοι, θεόρατοι γίγαντες
γέρικοι, σοφοί, επιβλητικοί άρχοντες
παρακολουθούν κάθε κίνηση σηκώνοντας το φρύδι
μουρμουρίζουν λόγια το να στ άλλο και μετά στο πιο πέρα και το μυστικό κάνει κύκλους γύρω σου..
ουρλιάζουν, τραγουδούν δεήσεις σε άγνωστους θεούς
γίνονται φωλιές, καταφύγια κυνηγημένων μαγισσών
μάχες αόρατων δυνάμεων
μοιάζουν βασανισμένα, πονεμένα, πολύ δυνατά
σα να πάλευαν με το νερό, τον αέρα, τους δαίμονες που κοιμούνται τη μέρα
παράξενα σχήματα, περιέργα σχέδια άγρια καμωμένα
σκαρφαλώνουν, μπλέκονται, ενώνονται αιώνια
πόλεμος ειρήνης στο φονιά
skiagmata 
Τιμωρούμαστε και το αξίζουμε.
Όποια ρίζα, όποια σκιά, όποιο φύλλωμα και κλαδί
εμείς προδώσαμε.
σε λίγα χρόνια θα έχουμε μόνο τις όμορφες φωτογραφίες σε μουσεία να μας δείχνουν τι καταστρέφουμε, κρίμα μας!
Να δω τι θα μας εχει μείνει σε λίγα χρόνια…
Οι μαγεμένοι πρίγκιπες
Βαθιά μέσα στο δάσος κρυμμένα από ανθρώπου μάτι
Οι μαγεμένοι πρίγκιπες κρατούν συντροφιά στο ξέπνοο ρυάκι
Μεταμορφωμένοι σε ξυλένιοι γίγαντες περιμένουν αιώνες τώρα
Τον ερχομό της σμαραγδένιας νεράιδας που με το μαγικό ραβδάκι
θα τους επαναφέρει στη πρότερη μορφή τους
Σκούζουν και κλαίνε κάτω απ’τον ήλιο
όμως ήχος δεν βγαίνει απ’τα ρυτιδιασμένα κορμιά τους
μα εμεις ….
ανάξιοι φύλακες
μένουμε τωρα
μόνο να πονάμε
δεν υπάρχουν λόγια για την καταστροφή…
ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλιά σας, για τις ευχές σας, για τους στίχους, τα λόγια σας..
να στε καλά:)