τα μπλε όλου του κόσμου ήρθαν κοντά μου με θόρυβο που σκέπαζε κάθε άλλον
μπήκαν μέσα μου, μπερδεύτηκαν με τις φωνές μου και νίκησαν
μιλούσαν λόγια θυμωμένα και λίγο παραπονεμένα, τόσο λυτρωτικά..
κάθε μπλε έλεγε άλλα
και όταν το μπλε κύμα έφτανε στο τέλος, γινόταν αρχή μουρμουρίζοντας λόγια θάρρους στο επόμενο
κάλεσμα χωρίς τελειωμό
τα μπλε όλου του κόσμου μου έκαναν τη χάρη
skiagmata 
Αχ, μου έρχεται να βουτήξω από την οθόνη 🙂
Δροσιστικότατες!
Λατρεύω τις φωτογραφίες σου και ζηλεύω τις περιγραφές σου…
Μου ήλθε στο μυαλό ο Μύρτος, στην Κεφαλλονιά… Εκεί θυμάμαι τα μπλέ να έπαιζαν έτσι.
Γύρισες;
Πωωωωωω!!! Τι διαφορετικά μπλέ! Ειδικά η τελευταία!!!! (και προτελευταία!!!)
μοναδικό αυτό το μπλε-γαλάζιο του Ιουνίου
καλώς επέστρεψες!
όμορφες θάλασσες, confused:)
crazy, σε ευχαριστώ:)
H. Constantinos, είναι το Κάθισμα στη Λευκάδα
κοντά έπεσες:)
Ήταν μια μέρα που είχε αέρα, ονειρομαγειρέματα
ξύπνησα και την είδα έτσι
τέλειο, ε?:)
ευχαριστώ, melomenos:)
καλημέρες σε όλους
Το Κάθισμα είναι?Άντε..και χωρίς να το ξέρω έβαλα κι εγώ χτες τις φωτογραφίες μας από το Κάθισμα γιατί κάτι μου θύμισαν οι δικές σου!
Καλημέρα και Καλό μηνα!
Ιονίου βεβαίως και ουχί Ιουνίου!